ลมหายใจตนเอง




คนเราทุกวันนี้นั้น
เสียเวลาในการเฝ้ามองผู้อื่นมากเกินไป
ทำเพื่อคนอื่นมากเกินไป
ใส่ใจคนอื่นมากเกินไป
จนลืม....
...................ใส่ใจตนเอง
ทำเพื่อตนเอง
และเฝ้ามองลมหายใจตนเอง
เฝ้าฝากชีวิตไว้กับคนอื่น
ทั้งๆที่คนเรานั้นหายใจแทนกันไม่ได้
อิ่มแทนกันไม่ได้
สุขทุกข์แทนกัน...ไม่ได้
ความทุกข์จึงเกิดขึ้นมากมายกับตัวเอง
ไม่มีที่สิ้นสุด
หากหันกลับมาเฝ้าติดตามจิตตนเอง
คอยจับจ้องการวิ่งไปวิ่งมาของจิต
ที่วันๆเตลิดเปิดเปิงเหมือนคนบ้า
จะรู้ว่ามันน่าเหนื่อยสักเพียงไร
ทุกวินาทีไม่เคยหยุดนิ่ง
ไม่เคยสงบ
แล้ว
จะพบว่า
ถึงเวลาเสียที
ที่จะหันมารักษาสภาพจิตของตนเอง
ด้วยวิธี.......................ง่ายๆ
เพียงแค่เฝ้าสังเกตุลมหายใจเข้าออกเท่านั้น
เท่านั้นเอง...คือทางออกจากทุกข์.






ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ความโศกย่อมเกิดจากความรัก

ภาพุทธประวัติและบรรยาย

มหาสังฆทาน