สิ่งที่เห็นอาจ...มิใช่สิ่งที่เป็น
สิ่งที่เป็นบางครั้ง...ก็ลวงตา
จงพิจารณา....แทนที่จะละเมอเผลอ...คิด
ใครว่าเขาหลงผิด ผู้นั้นหลงถูก
ความสวยงามอยู่ที่ใจ
มิใช่การกระทำ


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ความโศกย่อมเกิดจากความรัก

รูปภาพ
ปิยโต  ชายเต  โสโก    ปิยโต  ชายเต  ภยํ ปิยโต  วิปฺปมุสฺตสฺส  นตฺถิ  โสโก  กุโต  ภยํ ความโศกย่อมเกิดจากความรัก ภัยย่อมเกิดจากของรัก ผู้พ้นจากของรักแล้วย่อมไม่โศก ภัยจักมีมาแต่ใหน  ดังนี้. ทว่า เมื่อคนเราไม่สามารถที่จะหลีกหนีจากความรักได้ ก็จงอยู่กับความรักอย่างมีสติและเข้าใจเถิด ขอให้คนมีความรัก และคนที่กำลังไขว่คว้าหาความรัก  หรือคนที่ถูกความรักทอดทิ้ง ( หรือเปล่า )  จงทำความเข้าใจในสัจจะแห่งรัก ความรักนั้น เกิดมาจากอะไร ดำรงอยู่ที่ไหน เดินทางไปสู่จุดหมายใด หากเรามานั่งพิจารณา ก็จะพบว่า  ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนมีความรักเหมือนๆกัน ทุกคนเคยมีความรัก ทุกคนเคยพลัดพราก ทุกคน..เคยจากลา ความรัก มีการเริ่มต้น  อยู่กับเราสักพัก แล้วก็จากเราไป  แปรเปลี่ยนสถานะ เพราะความรักเป็นสาธาณะ มีหน้าที่ต้องทำ  เป็นของใครหรือ สถิตย์อยู่ที่ใหน นานๆ ไม่ได้ ต้องลาไปทำหน้าที่เรื่อยๆๆๆๆๆๆ พ่อแม่แก่เฒ่าล้มหายตายจาก เพื่อนรัก  ทรยศ  เลิกคบหลบหนี คนรัก...
อ่านเพิ่มเติม

ภาพุทธประวัติและบรรยาย

รูปภาพ
พุทธประวัติโดยย่อ ก่อนพุทธกาล ณ เมืองกรุงกบิณพัสดุ์ ซึ่งเป็นราชธานีแห่งแคว้นศากยะ   พระนางสิริมหามายา (พระราชมารดาของเจ้าชายสิทธัตถะ) ทรงฝันเห็นพญาช้างเผือก 9 งวง ลอยมาจากสวรรค์ พญาช้างเผือกนั้นเดินตรงมาที่พระองค์ ชูงวงที่มีดอกบัวสีชมพูและวางดอกบัวนั้นบนพระวรกายของพระนาง พระนางรู้สึกสบาย และเปี่ยมสุขมาก           พระนางเสด็จกลับกรุงรามคาม แคว้นโกลิยะ เพื่อประสูติกาล ตามประเพณีที่ต้องไปคลอดยังบ้านพ่อแม่ตน ในระหว่างทางพระนางทรงหยุดพัก ณ สวนลุมพินี และทรงดำเนินตรงไปที่ต้นอโศก (ต้นสาละ) ขณะนั้นก็รู้สึกเจ็บพระครรภ์มาก เดินเซไปมาไม่มั่นคง จึงเหนี่ยวกิ่งอโศกไว้ และทรงพระประสูติกาลขณะที่ยังทรงเหนี่ยวกิ่งอโศกอยู่ เมื่อเจ้าชายน้อยได้รับการชำระพระวรกายสะอาดแล้ว นางกำนัลได้นำผ้าไหมสีเหลืองมาห่อหุ้มพระวรกายไว้ หลังจากทรงประทานประสูติกาลเจ้าชายสิทธัตถะได้เพียง 8 วัน พระนางสิริมายาก็ทรงสิ้นพระชนม์             วันวิสาขบูชา เป็นวันที่สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า  ประสูติ ตรัสรู้ แ...
อ่านเพิ่มเติม

ประวัติวัดบ้านพราน ต. ศรีพราน อ. แสวงหา จ. อ่างทอง

ตำนานวัดบ้านพราน                 วัดบ้านพรานสร้างมาตั้งแต่ครั้งใดไม่มีใครทราบ ตามคำบอกเล่าของ     หลวงปู่ชัยมงคล  จังหวัดพระนครศรีอยุธยาเล่าให้ฟังว่า    ผู้สร้างวัดบ้านพรานชื่อว่า  นายพาน   นางเงิน    ผู้เป็นสามีภรรยา และนายกระปุกทอง  ผู้เป็นบุตร   ในระหว่างปีพ.ศ.๑๖๘๔            จากคำเล่าขานสืบต่อกันมา   สันนิษฐานว่า บริเวณนี้เป็นที่รกร้างว่างเปล่า ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่เป็นหลักฐาน จนกระทั่งเกิดสงครามขึ้น ได้มีกลุ่มคนไทยกลุ่มหนึ่งเข้ามาพักอาศัยอยู่ในบริเวณนี้คาดว่าน่าจะเป็นพวกที่มีฐานะดีหรือ พวกเจ้าขุนมูลนาย เหตุที่สันนิษฐานเช่นนี้เพราะ ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้มีวัดร้างอยู่ถึง ๕ วัด คือ       ๑. วัดช่องลม ( ปัจจุบันอยู่ในบริเวณโรงเรียนวัดบ้านพราน ) วัดช่องลมมีสภาพเป็นซากโบราณสถาน ตั้งอยู่ในเขตโรงเรียนวัดบ้านพราน ตำบลศรีพราน อำเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง    ...
อ่านเพิ่มเติม