ความโศกย่อมเกิดจากความรัก

ทำบุญกับคนอิจฉา
…………………

คนขี้อิจฉาเนี่ย เราแก้นิสัยเขาไม่ได้หรอก
เพราะไม่ว่าจะยังไง แม้แต่ลมหายใจเข้าออกของเราเขาก็อิจฉา
มาแก้ที่ตัวเรากัน
…………………
สิ่งที่คนขี้อิจฉามักกระทำก็คือ นินทา ว่าร้ายผู้อื่น
ที่มีมากกว่าตน  ดีกว่าตน สูงกว่าตน มีคนรักนับถือมากกว่าตน
เนื่องจากคนพวกนี้ ไม่มีอะไรที่ดีพอจะสู้คนอื่นได้
เรื่องเดียวที่พอจะกำจัดคนที่ตนอิจฉาได้ ก็คือการใส่ร้ายป้ายสี ปั้นน้ำเป็นตัว ใส่ความ ใส่ไฟ
………………….
เมื่อมองไปยังคุณสมบัติคนเหล่านี้
พิจารณากันอย่างถี่ถ้วน
คนพวกนี้ไม่มีต้นทุนในตนแต่ประการใดเลย
น่าเวทนา สมเพช ด้วยซ้ำ
เรียนไม่เก่ง ทำงานไม่คล่อง รู้น้อยแต่ไม่พัฒนา ขี้เกียจตัวเป็นขน ไม่รู้จักการแบ่งปันเสียสละ
มักได้ใคร่มีในสิ่งที่เกินกำลัง เกินสติปัญญา ชอบเอารัดเอาเปรียบจนไม่มีใครคบ ฯลฯ
………………….
เป็นคนขาดความสุขในชีวิตจริง
ร้อนทุรนทุรายเพราะไฟอิจฉามันคุอยู่ในอก
จึงต้องหาทางระบายออกด้วยการนินทาคนโน้น ด่าคนนี้ ใส่ไฟคนนั้น ไปเรื่อยเปื่อย
เพื่อเป็นการต่อชีวิตตนเอง ก่อนที่ธาตุไฟจะแตก จนตัวเองตายเสียก่อน
…………………
และหากคนที่โดนนินทาว่าร้ายต่างๆนานาเป็นเราล่ะ
ก็คิดเสียว่า นี่คือโอกาสในการทำบุญ ต่อชีวิต ต่อลมหายใจเพื่อนมนุษย์ เวียนว่ายตายเกิด
ให้เขาได้มีโอกาสมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อประกอบกรรมชั่วต่อไป
เพราะบางที การได้เอ่ยถึงเรานี่แหละที่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขามีความสุข
เพราะบางที คนที่สันดานชั่ว หากไม่ได้ทำชั่ว
ก็แสดงว่าเกิดมาไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตได้เหมือนกัน
…………………
อย่าถือสาหาความคนพรรค์นี้เลย
มาทำบุญให้จิตใจเราเบาขึ้นดีกว่า
อุทิศชื่อ หรือเรื่องราว ( เก๊ ๆ ) ของเราให้เขาได้ปั้นแต่ง เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปของใจเขา
ได้มีชีวิตชีวา ในมโนที่เขาสร้างขึ้น
สำหรับเรา...แค่
“ ไม่เก็บมาคิด จิตก็โล่งแล้ว. "