มหาสังฆทาน

   

        ยังไม่พบคำว่า " มหาสังฆทาน " ในพระไตรปิฎกและอรรถกถา  มีแต่คำว่ามหาทาน คือการให้ทานที่ยิ่งใหญ่จำนวนมากๆ  สังฆทาน  หมายถึง ทานที่ถวายสงฆ์ คือ หมู่ของพระอริยสงฆ์  ไม่ใช่การถวายภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ผู้ถวายต้องเข้าใจในความหมายคำว่าหมู่ของอริยสงฆ์  และของที่จะถวายนั้น   ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นถังสีเหลือง   แต่จิตของผู้ถวายน้อมบูชาคุณของพระอริยสงฆ์  จิตไม่หวั่นไหว คือ ไม่เลือกภิกษุผู้รับทาน 
     สรุปคือ...ถ้าไม่เข้าใจสังฆทานไม่เข้าใจอริยสงฆ์ หรือเลือกผู้รับทานมีจิตหวั่นไหวในผู้รับ  ไม่เป็นสังฆทาน ส่วนจำนวนของพระภิกษุที่รับทาน แม้ภิกษุรูปเดียวที่เป็นตัวแทนของสงฆ์ก็เป็นสังฆทาน
      ส่วน " มหาสังฆทาน " นั้น น่าจะหมายถึง พระภิกษุสงฆ์บางท่านบางคนบางรูป ที่เล่าเรียนบาลีธรรมในระดับสูงๆ จนได้รับการขนานนามนำหน้าว่า " มหา " แต่ความประพฤติปฏิบัติไม่ใกล้เคียงกับความเป็นบรรพชิต ไม่มีศีลวัตรที่น่ากราบไหว้ ( บางท่านก็ขาดจากความเป็นภิกษุสงฆ์ ) แค่เรียนหนังสือแล้วไปสอบ ใครๆก็ทำได้ ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทอง แต่เอาไปทำประโยชน์อย่างอื่นไม่ได้ ทำงานรับใช้ประเทศชาติไม่ได้ เสียภาษีบำรุงประเทศไม่ได้ ใช้แต่หลอกญาติโยมไปวันๆ เปรียบเหมือนสังฆทานถังเหลืองที่ตกแต่งสวยงาม แต่ของข้างในใช้ไม่ได้ ไร้คุณภาพ หมดอายุ เป็นเปรียญธรรมที่เหมือนรับสังฆทานมา แล้วก็เอาไปกองๆหรือเอาไปทิ้ง ครั้นจะไม่ทิ้งก็เกะกะ เป็นขยะรกบ้านรกเมืองเปล่าๆ
     แน่นอนว่า ในยุคปัจจุบัน " มหาสังฆทาน " มีเกลื่อนเมืองทุกหัวมุมถนน ไม่ต่างอะไรกับถังรับขยะของเทศบาล.