ตำนานพระปริตร

ตำนานพระปริตร 2
บท นมการสิทธิคาถา
โย จักขุมา โมหะมลาปกัฏโฐ
สามัง ว พุทโธ สุคโต วิมุตโต
มารัสสะ ปาสา วินิโม จะยันโต
ปาเปสิ เขมัง ชะนะตัง วิเนยยัง
พุทธัง วรันตัง สิรสา นมามิ
โลกัสสะ นาถัญจะ วินายะกัญจะ
ตันเตชสาเต ชยะสิท ธิ โหตุ
สัพพัน ตรายา จะวินา สะเมนตุ

พระพุทธเจ้าพระองค์ใด มีพระปัญญาจักขุ
ขจัดมนทิน คือ โมหะเสียได้ ตรัสรู้แล้ว
เป็นผู้เสด็จไปดี ทรงหลุดพ้นวิเศษด้วยพระองค์เองแล้ว 
ทรงช่วยชุมนุมชน อันเป็นเวไนย ให้พ้นจากบ่วงแห่งมาร
ให้บรรลุถึงความเกษมด้วย ข้าพเจ้าขอนอบน้อมด้วยเศียรเกล้า
ซึ่งพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐพระองค์นั้น
ขอความมีชัยและความสะเร็จ จงมีแด่ท่าน
และขออันตรายทั้งปวงจงถึงความพินาศไป

ธัมโม ธ โชโย วิยะ ตัสสะ สัตถุ
ทัสเสสิ โลกัสสะ วิสุท ธิ มัคคัง
นิยยานิโก ธัมมัสสะธารี
สาตา วโห สันติ กโร
สุจิณโณ ธัมมัง วรัญตัง สิรสา นมามิ
โมหัปปะทาลัง อุปสัน ตะทาหัง
ตันเต ชสาเต ชยะสิท ธิ โหตุ
สัพพันตรายา จะวินา สเมนตุ

พระธรรมเจ้าใด เป็นประดุจธงชัยของพระศาสดาพระองค์นั้น
ชี้ทางความวิสุทธิ์แก่ชาวโลก
เป็นคุณนำสัตว์ออกไปจากทุกข์ คุ้มครองผู้ทรงธรรม
บุคคลประพฤติดีแล้ว นำความสุขใจมาให้
ทำให้ได้รับความสงบ
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมด้วนเศียรเกล้า
ซึ่งพระธรรมเจ้าอันประเสริฐนั้น อันทำลายเสียได้ซึ่งโมหะ
เป็นคุณระงับความเร่าร้อนได้สนิท
ด้วยเดชแห่งคุณพระธรรมเจ้านั้น
ขอความมีชัยและความสำเร็จ จงมีแด่ท่าน 
และขออันตรายทั้งปวงจงถึงความพินาศไป

สัทธัม มะเสนา สุคตา นุโยโค
โลกัสสะ ปาปู ปกิเล สะเชตา
สันโต สะยัง สันติ นิโย ชะโก จ
สวากขา ตะธัมมัง วิธิตัง กโรติ
สังฆัง วรันตัง สิรสา นมามิ
พุทธา นุ พุทธัง
สมะสี ละทิฏฐิง
ตันเต ชสาเต ชยสิท ธิ โหตุ
สัพพัน ตรายา จะวินา สเมนตุ

พระสงฆ์เจ้าใด เป็นธรรมเสนา ดำเนินตามพระสุคตเจ้า
กำราบเสียได้ซึ่งเหล่าบาปและอุปกิเลสแห่งโลก
เป็นผู้สงบเองด้วย ชักนำผู้อื่นในความสงบด้วย
เผยแผ่พระธรรม ที่พระพุทธเจ้าตรัสดีแล้ว
ข้าพเจ้าขอนอบน้อมด้วยเศียรเกล้า
ซึ่งพระสงฆ์เจ้าผู้ประเสริฐนั้น ผู้ตรัสรู้ตามพระพุทธเจ้า
มีศีลและความเห็นเสมอกัน
ด้วยเดชแห่งพระสงฆ์เจ้านั้น
ขอความมีชัยและความสำเร็จจงมีแด่ท่าน
และขออัตรายทั้งปวงจงถึงความพินาศไป

           * บท สัมพุทเธ และบท นมการสิทธิคาถา ต่ละบทสวดต่อไตรสรณคมน์ โบราณใช้สัมพุทเธตลอด ไม่ทราบว่าท่านผู้ใด รจนาในครั้งใด ยุคเฟื่องบาลีในครั้งก่อนก็เห็นจะในรัชกาลสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ สัมพุทเธ อาจจะรจนาในยุคนั้น พร้อมๆกันกับมงคลจักวาลใหญ่ มงคลจักรวาลน้อยและพาหุง
         ใจความของบทสัมพุทเธ ก็คือนมัสการพระุพุทธเจ้า ซึ่งมีจำนวนมากมายหนักหนาในอดีต คือหมายความว่า ในกัปที่ล่วงๆแล้วไม่รู้ว่ากี่อสงไขย มีพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วปรินิพพานไปมากล้นพ้นที่จะประมาณ นมัสการมากๆองค์ทำให้มีความรู้สึกว่าจะได้รับอานุภาพมากๆเข้า ช่วยป้องกันอันตรายได้มาก
               ครั้นต่อมาการศึกษาทางพระพุทธศาสนาในยุครัตนโกสินทร์เฟื่องฟูขึ้น ท่านเห็นว่าบทสัมพุทเธนั้น แต่งขึ้นตามคติ ข้างมหายาน ไม่น่าศรัทธา สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส จึงได้ทรงพระนิพนธ์นมการสิทธิคาถาขึ้นใหม่ โปรดให้ใช้สวดแทนบท สัมพุทเธ แต่บางแห่ง พระก็ยังสวด สัมพุทเธ อยู่





ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ความโศกย่อมเกิดจากความรัก

รูปภาพ
ปิยโต  ชายเต  โสโก    ปิยโต  ชายเต  ภยํ ปิยโต  วิปฺปมุสฺตสฺส  นตฺถิ  โสโก  กุโต  ภยํ ความโศกย่อมเกิดจากความรัก ภัยย่อมเกิดจากของรัก ผู้พ้นจากของรักแล้วย่อมไม่โศก ภัยจักมีมาแต่ใหน  ดังนี้. ทว่า เมื่อคนเราไม่สามารถที่จะหลีกหนีจากความรักได้ ก็จงอยู่กับความรักอย่างมีสติและเข้าใจเถิด ขอให้คนมีความรัก และคนที่กำลังไขว่คว้าหาความรัก  หรือคนที่ถูกความรักทอดทิ้ง ( หรือเปล่า )  จงทำความเข้าใจในสัจจะแห่งรัก ความรักนั้น เกิดมาจากอะไร ดำรงอยู่ที่ไหน เดินทางไปสู่จุดหมายใด หากเรามานั่งพิจารณา ก็จะพบว่า  ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนมีความรักเหมือนๆกัน ทุกคนเคยมีความรัก ทุกคนเคยพลัดพราก ทุกคน..เคยจากลา ความรัก มีการเริ่มต้น  อยู่กับเราสักพัก แล้วก็จากเราไป  แปรเปลี่ยนสถานะ เพราะความรักเป็นสาธาณะ มีหน้าที่ต้องทำ  เป็นของใครหรือ สถิตย์อยู่ที่ใหน นานๆ ไม่ได้ ต้องลาไปทำหน้าที่เรื่อยๆๆๆๆๆๆ พ่อแม่แก่เฒ่าล้มหายตายจาก เพื่อนรัก  ทรยศ  เลิกคบหลบหนี คนรักกัน  ทำร้ายจิตใจ   เดี๋ยวร้ายดี ทุกข์มากกว่าสุข ทับทวี เกือบทุกวัน สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ธรรมดา ช
อ่านเพิ่มเติม

ภาพุทธประวัติและบรรยาย

รูปภาพ
พุทธประวัติโดยย่อ ก่อนพุทธกาล ณ เมืองกรุงกบิณพัสดุ์ ซึ่งเป็นราชธานีแห่งแคว้นศากยะ   พระนางสิริมหามายา (พระราชมารดาของเจ้าชายสิทธัตถะ) ทรงฝันเห็นพญาช้างเผือก 9 งวง ลอยมาจากสวรรค์ พญาช้างเผือกนั้นเดินตรงมาที่พระองค์ ชูงวงที่มีดอกบัวสีชมพูและวางดอกบัวนั้นบนพระวรกายของพระนาง พระนางรู้สึกสบาย และเปี่ยมสุขมาก           พระนางเสด็จกลับกรุงรามคาม แคว้นโกลิยะ เพื่อประสูติกาล ตามประเพณีที่ต้องไปคลอดยังบ้านพ่อแม่ตน ในระหว่างทางพระนางทรงหยุดพัก ณ สวนลุมพินี และทรงดำเนินตรงไปที่ต้นอโศก (ต้นสาละ) ขณะนั้นก็รู้สึกเจ็บพระครรภ์มาก เดินเซไปมาไม่มั่นคง จึงเหนี่ยวกิ่งอโศกไว้ และทรงพระประสูติกาลขณะที่ยังทรงเหนี่ยวกิ่งอโศกอยู่ เมื่อเจ้าชายน้อยได้รับการชำระพระวรกายสะอาดแล้ว นางกำนัลได้นำผ้าไหมสีเหลืองมาห่อหุ้มพระวรกายไว้ หลังจากทรงประทานประสูติกาลเจ้าชายสิทธัตถะได้เพียง 8 วัน พระนางสิริมายาก็ทรงสิ้นพระชนม์             วันวิสาขบูชา เป็นวันที่สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า  ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน  ซึ่งเกิดขึ้นในวันและเดือนเดียวกัน คือ  ในวันเพ็ญ(ขึ
อ่านเพิ่มเติม

มหาสังฆทาน

รูปภาพ
             ยังไม่พบคำว่า " มหาสังฆทาน " ในพระไตรปิฎกและอรรถกถา  มีแต่คำว่ามหาทาน คือการให้ทานที่ยิ่งใหญ่จำนวนมากๆ  สังฆทาน  หมายถึง ทานที่ถวายสงฆ์ คือ หมู่ของพระอริยสงฆ์  ไม่ใช่การถวายภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ผู้ถวายต้องเข้าใจในความหมายคำว่าหมู่ของอริยสงฆ์  และของที่จะถวายนั้น   ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นถังสีเหลือง   แต่จิตของผู้ถวายน้อมบูชาคุณของพระอริยสงฆ์  จิตไม่หวั่นไหว คือ ไม่เลือกภิกษุผู้รับทาน       สรุปคือ...ถ้าไม่เข้าใจสังฆทานไม่เข้าใจอริยสงฆ์ หรือเลือกผู้รับทานมีจิตหวั่นไหวในผู้รับ  ไม่เป็นสังฆทาน ส่วนจำนวนของพระภิกษุที่รับทาน แม้ภิกษุรูปเดียวที่เป็นตัวแทนของสงฆ์ก็เป็นสังฆทาน       ส่วน " มหาสังฆทาน " นั้น น่าจะหมายถึง พระภิกษุสงฆ์บางท่านบางคนบางรูป ที่เล่าเรียนบาลีธรรมในระดับสูงๆ จนได้รับการขนานนามนำหน้าว่า " มหา " แต่ความประพฤติปฏิบัติไม่ใกล้เคียงกับความเป็นบรรพชิต ไม่มีศีลวัตรที่น่ากราบไหว้ ( บางท่านก็ขาดจากความเป็นภิกษุสงฆ์ ) แค่เรียนหนังสือแล้วไปสอบ ใครๆก็ทำได้ ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทอง แต่เอาไปทำประโยชน์อย่างอื่นไม่ได้ ทำงานรับใช้ประเทศชาติ
อ่านเพิ่มเติม